عکسهای متفاوت روناک یونسی همراه مصاحبه خواندنی با او

عکسهای متفاوت روناک یونسی همراه مصاحبه خواندنی با او

مصاحبه ای خواندنی با روناک یونسی

سریال 52 قسمتی سیروس مقدم با نام رستگاران هر شب ساعت 23 از شبكه سه پخش می‌شود و در همان روزهای ابتدایی توانست مخاطبان خود را جلب كند. شخصیت اصلی این سریال «خجسته» است كه ایفاگر آن «روناك یونسی» می‌باشد. بازیگری كه نقش‌های جدی را به خوبی ایفا می‌كند، «گرگ و میش» ساخته «قاسم جعفری» را به یاد بیاورید كه او به عنوان یك زن چگونه از خود و دوستش دفاع می‌كند. پس از این فیلم كه اولین تجربه او بود، در فیلم سینمایی «ارتفاع» هم بازی كرد كه باید به آن فیلم‌های تلویزیونی زینب، واقعیت مجازی، شب تلخ و «در حصار آرزو» را هم اضافه كرد. اما یكی از كارهای خوب او كه توانست «یونسی» را در تلویزیون مطرح كند، «گل‌های گرمسیری» بود كه پاییز و زمستان سال گذشته پخش شد. با بازی در كنار آتیلا پسیانی، بهنوش طباطبایی، اشكان خطیبی و… در همان زمان با او گفتگویی مفصل انجام دادیم كه بد ندیدیم با توجه به نقش چشمگیر او در «رستگاران» گوشه‌ای از آن گفتگو را برای آشنایی بیشتر با «روناك یونسی» یادآوری كنیم، ضمن اینكه او این روزها، به خاطر فشار كاری زیاد، هر روز بر سر لوكیشن این مجموعه حاضر می‌شود و روزهای پركاری را می‌گذراند.

در نهم دی‌ماه سال 1359 به دنیا آمدم، دیپلم گرافیك دارم و فوق‌دیپلم عكاسی. در رشته طراحی صنعتی لیسانس گرفتم، به جز بازیگری به كار طراحی داخلی هم مشغول هستم كه مرتبط با رشته تحصیلی من است.

روناك یونسی ورزشكار هم است. «رشته اصلی من بسكتبال است، مدت زیادی بسكتبال كار می‌كردم. دوره اسب‌سواری هم دیدم و باشگاه رفته‌ام، به تكواندو هم علاقه‌مند هستم.»

خانواده‌اش دوست داشتند او پزشك شود. «خانواده‌ام مرا یك پزشك می‌دیدند و تصور می‌كردند پزشك شوم، باورشان نمی‌شد هنرپیشه شوم، برایشان تعجب‌آور بود كه من سراغ بازیگری بروم. گرچه موافق نبودند، اما مخالفتی هم نكردند و به من كمك هم كردند، اگر همراهی و كمكشان نبود. شاید نمی‌توانستم این روند را ادامه بدهم!»

بازی در نقش‌های ساده را دوست ندارم، دوست دارم نقش‌هایی بازی كنم كه خاص و سخت باشد و چیزهای تازه‌ای تجربه كنم.

او بازی در نقش «مرضیه» سریال «گل‌های گرمسیری» را دوست داشت. «شاید اگر نقش دیگری به من پیشنهاد می‌شد قبول نمی‌كردم، چرا كه شخصیت مرضیه 50 درصد از شخصیت خودم بود.»

به نظر خودم بازیگر حسی هستم و فكر می‌كنم زمانی موفق هستم كه بیننده حس و زبان مرا درك كند، ناراحتی مرا باور كند.

مادرم، بزرگترین منتقد من است، اگر او حس مرا باور كند در بازیگری موفقم.

نظر شخصی‌ام این است كه «چهره» در بازیگر شدن افراد موثر است. این كه بازیگری كه در قاب قرار می‌گیرد، چهره‌ای دوست‌داشتنی داشته باشد، مهم است. چهره خوشایند، مردم را به تماشای بازی بازیگر می‌نشاند، فكر می‌كنم چهره من یك معصومیت و خشونت در هم ادغام شده دارد كه خودش یك ویژگی تازه است.

او درباره بازیگر شدن هم عقاید جالبی داشت: «برای بازیگر شدن یكسری اصول كلی وجود دارد و یكسری اصول شخصی، من بازیگری را تجربی یاد گرفتم و انفجاری… پله‌پله بالا نیامدم و سختی راه را كمتر حس كردم، اما با توجه به تجربه كوتاهم، بازیگری در درجه اول به استعداد ذاتی و درونی افراد بستگی دارد و فرد باید به طور ذاتی بازیگر باشد. فكر می‌كنم از اصول مهم بازیگری باهوش بودن، احترام گذاشتن به پیشكسوت و استفاده از تجربیات آنهاست.»

اعتقاد دارم شخصی كه یك روز زودتر از من وارد سینما شده باشد، پیشكسوت است و باید به او احترام بگذارم.